Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen 

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

  • Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen 
  • Bisdom Brugge
  • Braambos
  • Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
  • Commons.wikimedia.org
  • Halewijn
  • KADOC, KU Leuven
  • Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
  • Luce
  • Omroep RKK
  • RKDocumenten.nl
  • Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers 

  • Bart Benats: redactie
  • Dirk Bielen: ontwerp
  • Dries Bosschaert: redactie
  • Dirk Claes: redactie
  • Jo Cornille: redactie
  • Peter De Mey: redactie
  • Koen De Wit: ontwikkeling
  • Leo Declerck: redactie
  • Adelbert Denaux: redactie
  • Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
  • Siegert Dierickx: google analytics
  • Stefaan Franco: redactie
  • Erik Galle: videoarchief, audio
  • Paul Hamans: redactie
  • Kris Jacqmain: audio
  • Gerard Kruis: redactie
  • Mathijs Lamberigts: redactie
  • Michael Moras: ontwerp assistentie
  • Pieter Nolf: stuurgroep
  • Toon Osaer: stuurgroep & redactie
  • Joris Polfliet: redactie
  • Bert Pollet: motion design
  • Patricia Quaghebeur: fotoarchief
  • Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
  • Marleen Stas: ontwerp, testing
  • Maria ter Steeg: redactie
  • Audrey Van den Bremt: publishing
  • Ton van Eijk: redactie
  • Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
  • Lennie van Orsouw: fotoarchief
  • Ton van Schaik: redactie
  • Loes van Woudenberg: videoarchief
  • Peter Vande Vyvere: redactie
  • Gerrit Vanden Bosch: redactie
  • Vanessa Vanhove: stem
  • Kim Vanpuyenbroeck: audio
  • Andy Vanvoorden: ontwerp
  • Alexis Vermeylen: fotoarchief
  • Luc Vints: fotoarchief
  • Koen Vlaeminck: stuurgroep
  • Barend Weyens: motion design
  • Henk Witte: redactie

Bedankt! We hebben je bericht goed ontvangen.

Een link naar deze pagina is goed verstuurd.

Het e-mailadres is niet juist. Probeer het opnieuw.

Contact

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Openbaring krijgt 2 tegenstrijdige inleidingen

30 SEP 1964

Terwijl de andere debatten ingeleid worden door 1 spreker, krijgt het debat over de openbaring 2 tegenstrijdige inleidingen.

  • De Joegoslavische Mgr. Franic verwoordt de minderheidspositie in de Doctrinele commissie. Die wijst het nieuwe schema af en noemt de traditie een aparte bron van openbaring, onafhankelijk en zelfs ruimer dan de Schrift.
  • Mgr. Florit, aartsbisschop van Florence, verdedigt namens de meerderheid de nieuwe tekst die de 2 bronnentheorie verlaat.

Bewogen voorgeschiedenis

De duidelijke verdeeldheid over het onderwerp leidde tijdens de 1e zittijd tot een impasse van het Concilie. 

Hoe bereikt de openbaring ons?

De nieuwe tekst legt 2 nieuwe accenten waarover de Concilievaders ook nu gepassioneerd debatteren.

Op de eerste plaats zegt het iets over de manier waarop de openbaring ons bereikt. Geïnspireerd door theologen als Edward Schillebeeckx, Karl Rahner en de jonge Joseph Ratzinger vraagt de meerderheid van de Concilievaders om van de 2 bronnentheorie af te stappen en te kiezen voor een meer oecumenische benadering. Schrift en traditie beschouwen als 2 afzonderlijke bronnen van openbaring is onaanvaardbaar voor de protestanten, zeker wanneer de traditie ruimer wordt voorgesteld dan de Schrift. De 2 bronnentheorie bemoeilijkt dus de oecumenische dialoog. Ze is trouwens ontstaan als reactie tegen de protestanten tijdens en na het Concilie van Trente. De nieuwe tekst stelt voor om te spreken van 1 enkele openbaring die ons bereikt via zowel Schrift als traditie.

Wat wordt er geopenbaard?

Maar niet allen hoe de openbaring ons bereikt, staat ter discussie. De tekst legt ook andere accenten op het vlak van wat er nu precies geopenbaard wordt.

In de lijn van de scholastieke theologie spreken kardinalen Ruffini en Browne over de openbaring als over een geheel van stellingen of geloofswaarheden. Die moeten vooral logisch en verstandelijk uitgedrukt worden. De traditie en het leergezag hebben als voornaamste taak om die geloofswaarheden te bewaren en te bewaken. De Schrift, vooral het Nieuwe Testament, is onfeilbaar, want letterlijk het woord van God. Literaire Bijbelexegese is dus uit den boze. Maar de Schrift alleen bevat niet alle geopenbaarde waarheden (materiële insufficiëntie).

Kardinalen als Léger, Meyer en Butler vinden dat in de kern geen stellingen geopenbaard worden, maar wel het hart van God. God openbaart zijn persoon en verwacht van ons geen verstandelijk aanvaarden van stellingen, maar wel dat we met Hem een relatie aangaan. De functie van het leergezag is niet om onfeilbare waarheden te bewaken, maar wel om getuigenis af te leggen van Gods Geest op een bepaald ogenblik in de geschiedenis. Te veel nadruk op onfeilbaarheid is niet alleen overbodig, maar ook onwenselijk omdat het de Kerk afsnijdt van veel van haar broeders en omdat het een echte Godsrelatie bij veel gelovigen in de weg staat. Moderne Bijbelexegese helpt om zowel in het Oude als het Nieuwe Testament duidelijker te onderscheiden wat goddelijke inspiratie is en wat menselijk of historisch bepaald is. De traditie is geen afgerond logisch systeem, maar wel een levende, dynamische en groeiende geschiedenis van God die zichzelf kenbaar maakt aan historisch gesitueerde mensen.

Tekst blijft in revisie tot 4e zittijd

Na afsluiting van het debat op 6 oktober dienen de Concilievaders vele amendementen (modi) in. De subcommissie evalueert ze op 20 en 21 oktober en de Doctrinele commissie op 10 en 11 november. Op 21 november krijgen de Concilievaders een nieuwe versie van de tekst, maar door tijdsgebrek wordt die niet meer besproken in de Concilie-aula. Tijdens de 4e zittijd gaat het debat verder.

Ontdek meer