Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen 

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

  • Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen 
  • Bisdom Brugge
  • Braambos
  • Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
  • Commons.wikimedia.org
  • Halewijn
  • KADOC, KU Leuven
  • Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
  • Luce
  • Omroep RKK
  • RKDocumenten.nl
  • Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers 

  • Bart Benats: redactie
  • Dirk Bielen: ontwerp
  • Dries Bosschaert: redactie
  • Dirk Claes: redactie
  • Jo Cornille: redactie
  • Peter De Mey: redactie
  • Koen De Wit: ontwikkeling
  • Leo Declerck: redactie
  • Adelbert Denaux: redactie
  • Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
  • Siegert Dierickx: google analytics
  • Stefaan Franco: redactie
  • Erik Galle: videoarchief, audio
  • Paul Hamans: redactie
  • Kris Jacqmain: audio
  • Gerard Kruis: redactie
  • Mathijs Lamberigts: redactie
  • Michael Moras: ontwerp assistentie
  • Pieter Nolf: stuurgroep
  • Toon Osaer: stuurgroep & redactie
  • Joris Polfliet: redactie
  • Bert Pollet: motion design
  • Patricia Quaghebeur: fotoarchief
  • Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
  • Marleen Stas: ontwerp, testing
  • Maria ter Steeg: redactie
  • Audrey Van den Bremt: publishing
  • Ton van Eijk: redactie
  • Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
  • Lennie van Orsouw: fotoarchief
  • Ton van Schaik: redactie
  • Loes van Woudenberg: videoarchief
  • Peter Vande Vyvere: redactie
  • Gerrit Vanden Bosch: redactie
  • Vanessa Vanhove: stem
  • Kim Vanpuyenbroeck: audio
  • Andy Vanvoorden: ontwerp
  • Alexis Vermeylen: fotoarchief
  • Luc Vints: fotoarchief
  • Koen Vlaeminck: stuurgroep
  • Barend Weyens: motion design
  • Henk Witte: redactie

Bedankt! We hebben je bericht goed ontvangen.

Een link naar deze pagina is goed verstuurd.

Het e-mailadres is niet juist. Probeer het opnieuw.

Contact

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Thema Godsdienstvrijheid: basis voor geloof en dialoog

Met de Verklaring over de godsdienstvrijheid erkent de katholieke kerk de religieuze vrijheid van het individu, het religieuze pluralisme en de scheiding tussen Kerk en staat. Daarmee verlaten de Concilievaders het 19e-eeuwse ideaal van het katholicisme als enige staatsgodsdienst. Zowel voor- als tegenstanders spreken van een omwenteling in de leer van de Kerk. Die kwam er niet zonder slag of stoot.

Complex thema met schuivende betekenissen

Het debat over de godsdienstvrijheid tijdens het Concilie is moeilijk en gepassioneerd.

Fervente voorstanders zoals de Brugse bisschop Mgr. De Smedt en de Amerikaanse kardinalen Cushing en Meyer noemen het een voorwaarde voor dialoog met andere christelijke gemeenschappen. En zelfs een voorwaarde voor het geloof. Gods openbaring vraagt van de mens een vrij antwoord, zonder enige dwang. Bisschoppen uit het Oostblok hebben politieke redenen om blij te zijn met de verklaring.

Tegenstanders, zoals de kardinalen Ruffini en Siri, benadrukken dat alleen de waarheid rechten heeft, niet de dwaling. De staat heeft de plicht om de ene, ware godsdienst te ondersteunen, het katholicisme. Maar ook kerkelijke en politieke bezorgdheden spelen een rol:

  • Spaanse bisschoppen vrezen hun privileges te verliezen.
  • Latijns-Amerikaanse bisschoppen vrezen dat sektes aan macht zullen winnen.
  • Italiaanse bisschoppen vrezen dat godsdienstvrijheid overkomt als steun van een toenadering tussen de Christen Democratische Partij en politiek links.

Uiteindelijk verschuift in de tekst de nadruk van de moraal-theologische benadering (vrijheid van geweten in zoektocht naar waarheid) naar een meer juridische benadering (vrijheid van staatsbemoeienis). Al blijven beide kerngedachten aanwezig.

Bewogen redactiegeschiedenis met veel bochten

Behalve een fel debat met gepassioneerde voor- en tegenstanders, woedt tijdens het Concilie ook een procedureslag over de verklaring. Vooral de conservatieve pressiegroep Coetus Internationalis Patrum voert actie. Eerst om de tekst uit de Concilie-aula te houden en vervolgens om de stemming erover tegen te houden.

Blijvende actualiteit

De vrijheid om individueel en in groep, privé en publiek, zijn godsdienst te beleven is tot op vandaag niet vanzelfsprekend. Religieus geweld en onderdrukking op religieuze gronden in vele landen getuigen daarvan.

Maar ook in West-Europa is de vrijheid om zijn godsdienst openbaar te belijden een heikele kwestie. Denk maar aan debatten rond de hoofddoek, het kruisteken in publieke ruimtes, rituele slachtingen, enz.

Meer weten