Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen
Bisdom Brugge
Braambos
Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
Commons.wikimedia.org
Halewijn
KADOC, KU Leuven
Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
Luce
Omroep RKK
RKDocumenten.nl
Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers

Bart Benats: redactie
Dirk Bielen: ontwerp
Dries Bosschaert: redactie
Dirk Claes: redactie
Jo Cornille: redactie
Peter De Mey: redactie
Koen De Wit: ontwikkeling
Leo Declerck: redactie
Adelbert Denaux: redactie
Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
Siegert Dierickx: google analytics
Stefaan Franco: redactie
Erik Galle: videoarchief, audio
Paul Hamans: redactie
Kris Jacqmain: audio
Gerard Kruis: redactie
Mathijs Lamberigts: redactie
Michael Moras: ontwerp assistentie
Pieter Nolf: stuurgroep
Toon Osaer: stuurgroep & redactie
Joris Polfliet: redactie
Bert Pollet: motion design
Patricia Quaghebeur: fotoarchief
Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
Marleen Stas: ontwerp, testing
Maria ter Steeg: redactie
Audrey Van den Bremt: publishing
Ton van Eijk: redactie
Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
Lennie van Orsouw: fotoarchief
Ton van Schaik: redactie
Loes van Woudenberg: videoarchief
Peter Vande Vyvere: redactie
Gerrit Vanden Bosch: redactie
Vanessa Vanhove: stem
Kim Vanpuyenbroeck: audio
Andy Vanvoorden: ontwerp
Alexis Vermeylen: fotoarchief
Luc Vints: fotoarchief
Koen Vlaeminck: stuurgroep
Barend Weyens: motion design
Henk Witte: redactie

Pieter Smulders

Geboren in Nederland in 1911. Studies aan de Gregoriana in Rome. Docent theologie in Maastricht en Amsterdam. Publiceert onder andere over over Teilhard de Chardin, de sacramenten, het credo en het christologisch dogma. Overlijdt in 2000.

Raakt bij het Concilie betrokken wanneer de nuntius in Nederland, Mgr. Beltrami, om advies vraagt over de eerste schema’s. Vlak voor het Concilie benoemd tot adviseur van de Indonesische bisschoppen. In 1963 benoemd als peritus. Levert belangrijke bijdragen aan het eerste en het vierde hoofdstuk van Dei Verbum, aan de tekst over het permanent diaconaat en aan het hoofdstuk over de taak van de Kerk in de wereld van deze tijd in Gaudium et spes.

Conciliedagboek

Alles tonen

21 SEP '65 | Zij beseften wel, dat hier eigenlijk de beslissing viel

En zoals bekend heeft het Concilie lang en breedvoerig gesproken over de godsdienstvrijheid. Het Secretariaat van de eenheid dat daarvoor verantwoordelijk is, had opnieuw zijn oude fout begaan door met nog een heel nieuwe redactie en opzet te komen, de derde in twee jaar tijds. En nog steeds een stuk dat eigenlijk zwak was… Nu kwam de kritiek uit alle hoeken, ook van onverdachte voorstanders van de godsdienstvrijheid zoals Frings, Bea, Heenan enz. Behalve de Amerikanen toonde zich vrijwel niemand enthousiast over de tekst. De situatie werd beslist pijnlijk en gevaarlijk. Moest men, het stuk in stemming brengen met het gevaar dat het de tweederde meerderheid niet haalde… Men vertelt dat drie van de vier moderatoren geen stemming wilden. Daarop kwam maandagvond de zaak voor een voltallige vergadering van de moderatoren en de presidenten. Ook daar was het resultaat: geen stemming…

Diezelfde avond moeten Bea en Willebrands zich tot de paus gewend hebben… Na het uitstel van de stemming aan het einde van de vorige zitting zou een nieuw uitstel een onherstelbare blamage zijn voor de kerk. En hoe zou de paus zich voor de UNO kunnen presenteren, als de wereldpers ging rondbazuinen, dat het Concilie op dit punt was vastgelopen?

Bij zijn morgenmeditatie heeft de paus besloten dat de stemming zou doorgaan… Als dan even later de stemming gehouden wordt… kreeg het stuk (maar dus als te herziene grondslag) een meerderheid van 1997 op de 2222 stemmen, dus royaal 89 percent. Ondanks het voorbehoud in de stemmingsformule hebben dus de tegenstanders niet toegegeven. Zij beseften wel, dat hier eigenlijk de beslissing viel: ten eerste de beslissing dat het stuk in beginsel in de handen van het secretariaat van Bea blijft; ten tweede, dat het beginsel van de godsdienstvrijheid nu ook definitief zal worden goedgekeurd.

Brief van 21-23/09/1965

Lees meer: Grote opluchting over meerderheid voor godsdienstvrijheid