Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen 

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

  • Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen 
  • Bisdom Brugge
  • Braambos
  • Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
  • Commons.wikimedia.org
  • Halewijn
  • KADOC, KU Leuven
  • Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
  • Luce
  • Omroep RKK
  • RKDocumenten.nl
  • Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers 

  • Bart Benats: redactie
  • Dirk Bielen: ontwerp
  • Dries Bosschaert: redactie
  • Dirk Claes: redactie
  • Jo Cornille: redactie
  • Peter De Mey: redactie
  • Koen De Wit: ontwikkeling
  • Leo Declerck: redactie
  • Adelbert Denaux: redactie
  • Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
  • Siegert Dierickx: google analytics
  • Stefaan Franco: redactie
  • Erik Galle: videoarchief, audio
  • Paul Hamans: redactie
  • Kris Jacqmain: audio
  • Gerard Kruis: redactie
  • Mathijs Lamberigts: redactie
  • Michael Moras: ontwerp assistentie
  • Pieter Nolf: stuurgroep
  • Toon Osaer: stuurgroep & redactie
  • Joris Polfliet: redactie
  • Bert Pollet: motion design
  • Patricia Quaghebeur: fotoarchief
  • Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
  • Marleen Stas: ontwerp, testing
  • Maria ter Steeg: redactie
  • Audrey Van den Bremt: publishing
  • Ton van Eijk: redactie
  • Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
  • Lennie van Orsouw: fotoarchief
  • Ton van Schaik: redactie
  • Loes van Woudenberg: videoarchief
  • Peter Vande Vyvere: redactie
  • Gerrit Vanden Bosch: redactie
  • Vanessa Vanhove: stem
  • Kim Vanpuyenbroeck: audio
  • Andy Vanvoorden: ontwerp
  • Alexis Vermeylen: fotoarchief
  • Luc Vints: fotoarchief
  • Koen Vlaeminck: stuurgroep
  • Barend Weyens: motion design
  • Henk Witte: redactie

Bedankt! We hebben je bericht goed ontvangen.

Een link naar deze pagina is goed verstuurd.

Het e-mailadres is niet juist. Probeer het opnieuw.

Contact

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Gerard Philips

Toon volledig dagboek

25 OKT '65 | Onthechting wordt mij opgelegd: zo is de deugd niet zo moeilijk

Maandag 25 oktober voormiddag begint het tweede deel, met huwelijk en gezin. Ik ervaar ’s morgens reeds pijn in de borst. De zitting is zwaar.

’s Namiddags krijg ik opnieuw pijnen en durf ik niet meer naar de commissie gaan: het Concilie is voor mij afgelopen.

Ik ontvang vele betuigingen van belangstelling, ook van de Paus.

De commissie vermenigvuldigt haar zittingen, doch er is veel verwarring en praktisch geen voldoende leiding. Niettemin zal de commissie zaterdagavond 30 oktober haar werk besluiten.

Ik rust uit. Woensdagvoormiddag heb ik nog een dreiging van hartpijnen, doch de dokter stelt mij gerust. Ik krijg een massa geneesmiddelen en inspuitingen, en sedert een paar dagen ben ik nagenoeg weer normaal.

Morgen komt Roza naar Rome, en als ’t God belieft kan ik zaterdag met haar weer naar huis, per trein. De dokter raadt de luchtreis stellig af, omwille van de atmosferische druk.

Nu werk ik nog wel even aan het persklaar maken van de teksten. Mgr. Haubtmann streeft ernaar deel I nog eens naar zijn zin te bewerken. Ik moet hem feitelijk laten begaan, en er mij niet aan krenken. Voor deel II blijft hij onverschillig.

Hoogstwaarschijnlijk zal ik dit akademisch jaar van mijn lessen te Leuven ontlast worden. Iedereen, vooral Mgr. Prignon, doet zijn uiterste best om mij op te knappen.

Het is goed dat ik alles heb moeten loslaten: het schema is niet mijn werk, en de onthechting wordt mij opgelegd: zo is de deugd niet zo moeilijk…

Trouwens, de hoofdbrok is afgewerkt, en als men de timing, die ik opgemaakt heb, nakomt, zal alles wel tijdig klaarkomen.

Kardinaal Cento heeft mij, namens de commissie, een danktelegram gestuurd. P. Tromp zegt geen tijd te vinden om mij te komen bezoeken. Van kardinaal Ottaviani heb ik niets gehoord. Vele anderen hebben hun vertrouwen in mijn werk uitgedrukt, ook leden van de minoranza. Alles is dus goed.

Zal ik nog naar Rome terugkeren? Dat is erg onwaarschijnlijk, en wellicht is het zo nog het beste.

Laten wij God, voor alles! danken. Maria moge mij beschermen.

Het gevoel van niets zeer dringend te doen te hebben is mij heel ongewoon. Het conciliewerk is voor mij een harde dobber geweest. Doch nu is alles nagenoeg voorbij. Ik kan dus gerust verdwijnen. En als God mij de kracht geeft nog een paar boeken te schrijven, waar velen naar wachten.